ประวัติความเป็นมาของหมู่บ้านเจาะบากง
ตำบล ปูโยะ อำเภอสุไหงโก-ลก
หมู่ 3 บ้านเจาะบากง
ตั้งอยู่ในพื้นที่ ต.ปูโยะ อ.สุไหงโก-ลก จ.นราธิวาส
เป็นหมู่บ้านที่มีจำนวนประชากรอาศัยอยู่ในหมู่บ้านไม่มากและไม่น้อย
ชาวบ้านมีทั้งไทยพุทธและไทยมุสลิม ซึ่งอยู่ร่วมกันมากกว่า 140 ปี โดยทั้งสองศาสนาอยู่ร่วมกันโดยมีการช่วยเหลือพึ่งพาซึ่งกันและกันจนถึงปัจจุบัน
ดังนั้น
วิถีชีวิตและความเป็นอยู่ส่วนใหญ่ของคนในพื้นที่สามารถอยู่ร่วมกันอย่างสันติจนถึงปัจจุบัน
หมู่บ้านดังกล่าวมีสะพานแห่งหนึ่งที่เรียกว่า สะพานไม้บ้านเจาะบากง ซึ่งสะพานมีความโดดเด่นและเป็นสัญลักษณ์ของการแบ่งอาณาเขตกับหมู่บ้านตรงข้าม
ที่สำคัญสะพานไม้บ้านเจาะบากงมีความเป็นมาและเล่าสืบต่อกันมาว่า
ในอดีตมีคนแก่สองเข้ามาอาศัยอยู่ในบริเวณหมู่บ้านแห่งนี้
โดยที่ไม่ทราบว่าตายายคู่นี้มีชื่อนามว่าอะไร จึงพากันเรียกสองตายายคู่นี้ว่า โต๊ะ
เวาะ โดยคำว่าโต๊ะ แปลว่ายาย และเวาะ แปลว่าตา ซึ่งสองคำดังกล่าวเป็นภาษามลายู
เนื่องจากบริเวณรอบพื้นที่ดังกล่าวมีชาวมลายูอาศัยอยู่เป็นส่วนใหญ่ จึงเป็นจุดเริ่มต้นของการเรียกคู่ตายายดังกล่าว
ต่อมาคนที่เข้ามาอยู่ในหมู่บ้านนี้จึงใช้คำว่า “โต๊ะเวาะ”
เป็นชื่อหมู่บ้านจนถึงปัจจุบัน
ถามว่าหมู่บ้านดังกล่าวมีจุดเด่นหรือสิ่งที่น่าสนใจอย่างไร
ต้องบอกก่อนเลยว่าในอดีตได้มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นในหมู่บ้านแห่งนี้
เหตุการณ์ดังกล่าวคือ เมื่อวันที่ 9กันยายน 2524 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
รัชกาลที่9 ได้เสด็จ ทรงงาน ณ บ้านเจาะบากง หมู่ที่ 3
โดยไม่ได้นัดหมายให้ประชาชนในพื้นที่ทราบล่วงหน้า ซึ่งประชาชนในพื้นที่แห่งนี้
ประกอบไปด้วยผู้คนที่นับถือศาสนาอิสลามและศาสนาพุทธ อยู่ร่วมกันในชุมชนมากกว่า 140
ปี ด้วยความรัก สามัคคี ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน อย่างสันติสุข
ในช่วงที่ในหลวงรัชกาลที่9 เสด็จ ชาวบ้านในพื้นที่ทำงานใช้ชีวิตปกติ
และขณะนั้นเป็นช่วงฤดูทำนา ทันใดนั้นได้ยินเสียงรถยนต์ของตำรวจทางหลวงนำหน้าขบวนเสด็จฯ
ชาวบ้านละแวกนั้นจึงต่างยกมือไหว้ และเมื่อพระองค์ทอดพะเนตรลุงพร้อม
ซึ่งเป็นหนึ่งในชาวบ้านที่รับเสด็จในขณะนั้น
พระองค์จึงรับสั่งให้รถยนต์พระที่นั่งหยุด และเกิดบทสนทนาระหว่างพระองค์และลงพร้อม
: ที่นี่ที่ไหน
: หมู่บ้านเจาะบากง
: หมู่บ้านดังกล่าวไม่มีนแผนที่ มีแต่บ้านโคกกูโนและโคกกูโน
ซึ่งสองหมู่บ้านข้างต้นเป็นหมู่บ้านที่มีเขตติดต่อกับบ้านเจาะบากง
และในขณะนั้นเอง ลุงพร้อมได้เสนอขอพระราชทาน ให้มีการขุดคลองเชื่อมต่อคลองโต๊ะแดง
เพื่อง่ายต่อการประกอบอาชีพทางการเกษตรและใช้ชีวิต
หลังจากนั้นพระบาทสมเด็จพระพระบรมชนกาทิเบตมหาพูดวนอยู่เด็กเพราะว่าวิได้เสด็จลงจากรถยนต์พระที่นั่งแล้วเสด็จพระราชดำเนินไปที่สะพานไม้พร้อมกับลุงพร้อม
เพื่อทอดพระเนตรสภาพพื้นที่บริเวณดังกล่าว
จากนั้นพระองค์เสด็จพระราชดำเนินไปที่สำนักสงฆ์บ้านเจาะกง
ลุงพร้อมได้ตามเสด็จไปด้วยพระองค์พ่อเนตรกุฎิ ซึ่งสร้างด้วยฝาผนังไม้ไผ่จึงได้ทรงตรัสชมว่า
“ลวดลายสวยดี
แต่ทำไมถึงทำเล็กไป”และต่อจากนั้นพระองค์ได้เสด็จพระราชดำเนินไปที่ทุ่งนาด้านทิศตะวันตกซึ่งติดต่อกับบ้านเจาะแห
หมู่ที่ 2 นั้น พระองค์ทรงตรัสถามลุงพร้อมถึงความเป็นอยู่ของชาวบ้านว่าเป็นอย่างไร
ลุงพร้อมตอบว่าหมู่บ้านนี้มีความเป็นอยู่อย่างแร้นแค้น มีน้ำท่วมขังตลอดปี
น้ำไม่ระบายออกนอกพื้นที่ และหลังจากนั้นพระองค์มีพระราชประสงค์
ที่จะเสด็จพระราชดำเนินไปที่บ้านเจาะแห
แต่ลุงพร้อมได้กราบทูลว่าเดินไปไม่ได้เพราะข้างหน้าน้ำยังท่วมหลังควายเลย
พระองค์จึงเสด็จเยี่ยมเยียนราษฎรที่มารับเสด็จบริเวณนั้นแล้วเสด็จพระราชดำเนินกลับประมาณ
20.00 น.
หลังจากนั้นไม่นานหน่วยราชการจึงได้มีโครงการขุดคลองเชื่อมต่อคลองโต๊ะแดงตามที่ลุงพร้อมได้เสนอขอพระราชทาน
และก่อสร้างสะพานคอนกรีตแทนสะพานไม้เดิมให้มีความคงทนถาวรมากขึ้น
ทำให้ประชาชนในพื้นที่ตำบลปูโยะ ได้อยู่ดีมีสุขจนถึงทุกวันนี้
ซึ่งเป็นพระมหากรุณาธิคุณล้นพ้น ที่ได้พระราชทานให้แก่ประชาชนตำบลปูโยะ
อำเภอสุไหงโก-ลก ถึงแม้ช่วงเวลาจะผ่านมาเกือบ 40 ปี
แต่เหตุการณ์ดังกล่าวก็ยังคงตราตรึงและซาบซึ้งอยู่ในหัวใจของประชาชนชาวสุไหงโก-ลก จนถึงปัจจุบัน
The history of
the village of Chok Ba Kong , Puyo Subdistrict, Su-ngai Kolok District
Ban “Chok Ba kong” is a village with a
certain number of residents. The villagers are both Thai Buddhists and Thai
Muslims. They coexisted for more than 140 years, with the two religions
coexisting with mutual assistance until now. Thus, the way of life and
livelihood of most of the local people can coexist peacefully. The village has
a bridge called Wooden Bridge It is a unique bridge and symbolizes the division
of territory with opposite villages. Importantly, the wooden bridge of Ban Chok
Ba Kong has a history and has been passed down from generation to generation.
In the past, two old people lived in
this village, without knowing what the name of this pair of grandparents So
they called this pair of grandparents " Thovo " where the word "Tho" means "grandmother"
and "Vo" means "grandfather " These two words are in Malay.
Because the area around the area is predominantly Malay residents. It became
the beginning of the name "Tohvo" and is the name of the village
until now.
If you
ask how interesting this village is. It must be said that a great event
happened in this village. On September 9, King Rama IV 1981 . King Rama 9 did
not inform the local people of his work in Chok Ba kong , the residents of this
area include people of Islam, Islam and Buddhism together for more than 140
years , So They live together, unite, help
each other and live in peace.
During the reign of King Rama 9 , the
villagers in the working area lived a normal life. and at that time, it was the
farming season. Suddenly, the sound of a highway patrol car in front of the
royal procession was heard. The villagers in that area raised their hands in
salutation. and when he looked at the uncle “Prom” or Mr. Prom which was one of the villagers who received
the King at that time, so he ordered the royal car to stop. and there was a
conversation between him and Prom
:
Where is it?
: Chok Ba Kong
: This village is not on the map , only
Kokkuno and Kokkuno .
The
two villages above are the villages adjacent to Ban Chok Ba Kong , at that moment Mr. Prom asked for a canal to
connect the “ Thodang” Canal to make it easier for him to live in agriculture
and live. After that, His Majesty the
King spoke as a child because he did not get out of the car and proceeded to
the wooden bridge with Mr. Prom to see the condition of the area. He then went
to Ban Chok Ba Kong Monastery, followed
by Mr. Prom to Prince Netakuti. Which
was built with bamboo walls, King Rama 9 said: "The pattern is beautiful, but why
is it so small?" and after that, he went to the western rice field. Which
contacted Ban Chokhae , His Highness
asked Mr. Prom how the villagers lived. he replied that the village lives in poverty.
There is flooding throughout the year, Water does not drain outside the area.
And
after that he wanted to go to Ban Chokhae but Mr. Prom replied that. unable to
walk because the water in front of the buffalo still floods Therefore, His
Highness visited the people who came to pick him up in the area and returned
around 8:00 PM. Shortly thereafter, the
government agencies had a project to dig a canal to connect the Thodaeng Canal
as requested by Mr. Prom and build a concrete bridge instead of the old wooden
bridge. More durable causing people in “ Puyo” Subdistrict I have been well and
happy until today. which is the immeasurable grace which was bestowed upon the
people of Puyo Sub-district Su-ngai
Kolok district although almost 40 years have passed, the incident is still
engraved and deeply appreciated in the hearts of the people of Su-ngai Kolok until
now.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น